ในชีวิต แรงจูงใจสามารถเป็นความแตกต่างระหว่างความสำเร็จและความล้มเหลว การตั้งเป้าหมายและความไร้จุดหมาย ความเป็นอยู่ที่ดีและความทุกข์ แต่ถึงกระนั้น การมีแรงจูงใจอยู่เสมอมักเป็นขั้นตอนที่ยากที่สุด ซึ่งเป็นปัญหาที่กระตุ้นให้เกิดการวิจัยมากมาย ส่วนเล็ก ๆ ของการวิจัยนั้นได้พิจารณาถึงคำถามของเมตาบอลิซึม "ความแตกต่างของสารเมแทบอไลต์ในสมองส่งผลต่อความสามารถในการสร้างแรงจูงใจของเราหรือไม่ หากเป็นกรณีนี้ การแทรกแซงทาง โภชนาการ ที่อาจส่งผลต่อระดับเมแทบอไลต์อาจเป็นพาหนะที่มีประสิทธิภาพในการปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานที่มีแรงจูงใจได้หรือไม่ กลุ่มของ Sandi และเพื่อนร่วมงานของพวกเขาที่ ได้เผยแพร่ผลการศึกษาที่ส่องแสงแรกในการตอบคำถามดังกล่าว นักวิจัยมุ่งเน้นไปที่ส่วนที่ลึกเข้าไปในสมองที่เรียกว่า "นิวเคลียสแอคคิวเบนส์" ซึ่งเป็นที่ทราบกันดีว่ามีบทบาทสำคัญในการควบคุมการทำงานต่างๆ เช่น การให้รางวัล การเสริมแรง ความเกลียดชัง และไม่น้อยไปกว่าแรงจูงใจ แนวคิดเบื้องหลังการศึกษาคือ สมองเองก็เช่นเดียวกับเนื้อเยื่อทั้งหมดในร่างกายของเรา อยู่ภายใต้ความเครียดจากปฏิกิริยาออกซิเดชั่นอย่างต่อเนื่อง อันเป็นผลมาจากการเผาผลาญของมัน