"ปัญหาที่มีมาอย่างยาวนานในการวิจัยการใช้สารเสพติด โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับเด็กและวัยรุ่น ยา คือการพึ่งพาการรายงานด้วยตนเองแม้จะมีข้อจำกัดที่ทราบกันดีเกี่ยวกับวิธีการ เมื่อถูกถาม เด็กอาจรายงานผิดพลาด (โดยไม่ได้ตั้งใจหรือตั้งใจ) และบอกว่าพวกเขา เสพยาทั้งๆ ที่ไม่ได้เสพ หรือตรงกันข้ามกลับปฏิเสธการเสพยาทั้งๆ ที่เสพจริงๆ” ดร. เวดกล่าวเสริม "แต่แทนที่จะทิ้งการรายงานการใช้ยาด้วยตนเองไปพร้อมกัน การวัดทั้งสองอย่างจะได้ภาพที่แม่นยำยิ่งขึ้นของการใช้สารเสพติดในวัยรุ่น" "การรายงานตนเองมีจุดแข็งในตัวเอง เช่น คนหนุ่มสาวอาจเต็มใจเปิดเผยการใช้สารเสพติดในระดับต่ำ แต่มีโอกาสน้อยกว่าเมื่อมีรูปแบบการใช้ยาบ่อยครั้ง