สัตว์จำนวนหนึ่งมีความไวต่อความถี่อินฟราโซนิกดังที่ระบุไว้ในตาราง นักสัตววิทยาหลายคนเชื่อว่าความไวในสัตว์เช่นช้างอาจเป็นประโยชน์ในการเตือนภัยล่วงหน้าเกี่ยวกับแผ่นดินไหวและสภาพอากาศแปรปรวน มีการแนะนำว่าความไวของนกต่อคลื่นความถี่วิทยุช่วยในการนำทางของพวกมันและยังส่งผลต่อการย้ายถิ่นของพวกมันด้วยคลื่น การแพร่กระจายของสิ่งรบกวนจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่งอย่างสม่ำเสมอและเป็นระเบียบ สิ่งที่คุ้นเคยมากที่สุดคือคลื่นพื้นผิวที่เคลื่อนที่บนน้ำ แต่เสียง แสง อินฟราซาวด์ และการเคลื่อนที่ของอนุภาคในอะตอมล้วนแสดงคุณสมบัติคล้ายคลื่น ในคลื่นที่ง่ายที่สุด การรบกวนจะแกว่งเป็นระยะๆ (ดูการเคลื่อนที่เป็นระยะ) ด้วยความถี่และความยาวคลื่นคงที่ คลื่นกล เช่น เสียง จำเป็นต้องมีตัวกลางในการเคลื่อนที่ ในขณะที่คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า (ดูการแผ่รังสีแม่เหล็กไฟฟ้า) ไม่ต้องการตัวกลางและสามารถแพร่กระจายผ่านสุญญากาศได้ การแพร่กระจายของคลื่นผ่านตัวกลางขึ้นอยู่กับคุณสมบัติของตัวกลาง ดูเพิ่มเติมที่ คลื่นไหวสะเทือน