วัสดุที่สามารถเคลื่อนย้ายได้ในรูปของเหลวหรือก๊าซในปริมาณมาก เช่น ปิโตรเลียมและก๊าซธรรมชาติ มักจะถูกเคลื่อนย้ายผ่านทางท่อจากไซต์เหมืองไปยังถังเก็บและโรงกลั่น และในทางกลับกันไปยังศูนย์กระจายสินค้า เครือข่ายท่อยังใช้เพื่อขนส่งสารละลายซึ่งเป็นของแข็ง (เช่น ถ่านหิน) รถยนต์ ที่แขวนลอยอยู่ในน้ำ การบีบอัดก๊าซธรรมชาติและการใช้เรือบรรทุกน้ำมันขนาดใหญ่ได้ช่วยอำนวยความสะดวกในการขนส่งวัสดุเหล่านี้ในระยะทางไกลและผ่านทางน้ำหลัก วัสดุที่จัดการเป็นกลุ่มซึ่งไม่สามารถไหลผ่านท่อได้นั้นจำกัดเฉพาะการขนส่งทางเรือ การบรรทุก และการขนส่งทางรถไฟ สินค้าดังกล่าวรวมถึงแร่ธาตุที่ยังไม่ได้แปรรูปและวัสดุก่อสร้าง วัสดุประเภทที่สามประกอบด้วยชิ้นส่วนเครื่องจักรและสินค้าที่ผลิตอื่นๆ ที่สามารถขนส่งจำนวนมากไปยังสายการประกอบหรือผู้จัดจำหน่าย