ท่อส่งน้ำสิ้นสุดในกรุงโรมที่อ่างเก็บน้ำสำหรับแจกจ่าย ซึ่งน้ำถูกส่งไปยังห้องอาบน้ำสาธารณะหรือน้ำพุ พลเมืองที่ร่ำรวยหรือมีอภิสิทธิ์ไม่กี่คนมีท่อส่งน้ำเข้าบ้านโดยตรง แต่คนส่วนใหญ่ขนน้ำในภาชนะจากน้ำพุสาธารณะ น้ำไหลตลอดเวลา ส่วนเกินถูกใช้เพื่อทำความสะอาดถนนและล้างท่อระบายน้ำท่อส่งน้ำและท่อส่งน้ำในสมัยโบราณไม่สามารถทนต่อแรงกดดันได้มากนัก ช่องทางถูกสร้างขึ้นด้วยหินตัด อิฐ เศษหินหรืออิฐหรือคอนกรีตหยาบ โดยทั่วไปแล้วท่อจะทำจากหินเจาะหรือท่อนไม้ที่มีโพรง น้ำ แม้ว่าจะใช้ท่อดินเหนียวและท่อตะกั่วก็ตาม ในช่วงยุคกลางไม่มีความก้าวหน้าในวิธีการหรือวัสดุที่ใช้ในการส่งและจ่ายน้ำท่อเหล็กหล่อที่มีข้อต่อสามารถทนต่อแรงดันสูงไม่ได้ถูกใช้มากนักจนกระทั่งต้นศตวรรษที่ 19 เครื่องจักรไอน้ำถูกนำมาใช้เป็นครั้งแรกในการสูบน้ำในช่วงเวลานั้น ทำให้เป็นไปได้สำหรับทุกชุมชนยกเว้นชุมชนที่เล็กที่สุดที่จะมีน้ำดื่มส่งตรงไปยังบ้านแต่ละหลัง ซีเมนต์ใยหิน เหล็กเหนียว คอนกรีตเสริมเหล็ก และเหล็กกล้าถูกนำมาใช้เป็นวัสดุสำหรับท่อส่งน้ำในศตวรรษที่ 20