ชาวยุโรปค้นพบการสักอีกครั้งเมื่อยุคแห่งการสำรวจทำให้พวกเขาติดต่อกับชาวอเมริกันอินเดียนและชาวโพลินีเซียน คำว่า รอยสัก นั้นถูกนำมาใช้ในภาษาอังกฤษและภาษายุโรปอื่นๆ จากตาฮิติ ซึ่งเป็นครั้งแรกที่บันทึกโดยการเดินทางของเจมส์ คุกในปี 1769 ชาวอินเดียนแดงและชาวโพลินีเซียนที่สัก และต่อมา ชาวยุโรปที่สักในต่างประเทศ ดึงดูดความสนใจอย่างมากในงานนิทรรศการ งานแสดงสินค้า และละครสัตว์ ในยุโรปและสหรัฐอเมริกาในศตวรรษที่ 18 และ 19แรงบันดาลใจจากตัวอย่างของชาวโพลินีเซียและญี่ปุ่น การสัก "ร้าน" ที่ "อาจารย์" ที่เชี่ยวชาญใช้การออกแบบกับกะลาสีชาวยุโรปและอเมริกาผุดขึ้นในเมืองท่าต่างๆ ทั่วโลก อุปกรณ์การสักด้วยไฟฟ้าเครื่องแรกได้รับการจดสิทธิบัตรในสหรัฐอเมริกาในปี พ.ศ. 2434 สหรัฐอเมริกากลายเป็นศูนย์กลางของอิทธิพลในการออกแบบรอยสัก ลวดลายเกี่ยวกับการเดินเรือ การทหาร ความรักชาติ ความโรแมนติก และศาสนา ปัจจุบันมีลักษณะและเนื้อหาคล้ายคลึงกันทั่วโลก รูปแบบประจำชาติที่มีลักษณะเฉพาะของต้นศตวรรษที่ 20 ได้หายไปโดยทั่วไป