ท่อเหล็กหล่อที่มีข้อต่อสามารถทนต่อแรงดันสูงไม่ได้ถูกใช้มากนักจนกระทั่งต้นศตวรรษที่ 19 เครื่องจักรไอน้ำถูกนำมาใช้เป็นครั้งแรกในการสูบน้ำในช่วงเวลานั้น ทำให้เป็นไปได้สำหรับทุกชุมชนยกเว้นชุมชนที่เล็กที่สุดที่จะมีน้ำดื่มส่งตรงไปยังบ้านแต่ละหลัง ซีเมนต์ใยหิน เหล็กเหนียว น้ำ คอนกรีตเสริมเหล็ก และเหล็กกล้าถูกนำมาใช้เป็นวัสดุสำหรับท่อส่งน้ำในศตวรรษที่ 20นอกจากปริมาณน้ำประปาแล้ว คุณภาพน้ำก็มีความสำคัญเช่นกัน แม้แต่คนโบราณก็ยังเห็นคุณค่าของความบริสุทธิ์ของน้ำ งานเขียนภาษาสันสกฤตตั้งแต่ปี 2000 ก่อนคริสตศักราชบอกวิธีทำให้น้ำเน่าเสียบริสุทธิ์โดยการต้มและกรอง แต่จนถึงกลางศตวรรษที่ 19 ได้มีการพิสูจน์ความเชื่อมโยงโดยตรงระหว่างน้ำเน่าเสียกับโรค (อหิวาตกโรค) และจนกระทั่งสิ้นศตวรรษเดียวกันนั้น Robert Koch นักแบคทีเรียวิทยาชาวเยอรมันได้พิสูจน์ทฤษฎีเชื้อโรคของโรค สร้างพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์สำหรับการบำบัดและสุขอนามัยของน้ำดื่ม