วัยรุ่นและวัยหนุ่มสาวที่ติดเชื้อเอชไอวีระยะแรกบุคคลเหล่านี้ที่ได้รับเชื้อเอชไอวีในช่วงทศวรรษแรกของชีวิต มีแนวโน้มที่จะมีประสบการณ์การรักษามากกว่า และมีการดื้อยาต้านไวรัส (ARV) ที่อาจจำกัดทางเลือกของพวกเขาสำหรับสูตรยาต้านไวรัส สิ่งนี้อาจมีความเกี่ยวข้องมากกว่าสำหรับ AYA ที่มีเชื้อ HIV ซึ่งอพยพมาจากส่วนต่าง ๆ ของโลกซึ่งไม่พร้อมสำหรับการทดสอบปริมาณไวรัสและการทดสอบการดื้อต่อจีโนไทป์ตามปกติ ดังนั้นการรับรู้ถึงความล้มเหลวของไวรัสและการดื้อยาอาจล่าช้าหรือพลาดไป โรคเอดส์ นอกจากนี้ บุคคลในกลุ่มนี้มักมีระยะเวลาของโรคเรื้อรังนานขึ้น และอาจมีภาระโรคมากขึ้นและมีภาวะแทรกซ้อนมากขึ้น มีอิสระในการทำงานน้อยลง และมีความเสี่ยงต่อการเสียชีวิตสูงขึ้น 4