ตั้งแต่ทศวรรษที่ 1960 และ 70 มีการระบุสารเคมีที่รบกวนการทำงานของต่อมไร้ท่อจำนวนมาก และหลายชนิดกระจายอยู่ทั่วไปในสิ่งแวดล้อม แม้ว่าสารเคมีหลายชนิดจะเป็นยากำจัดวัชพืช ยาฆ่าเชื้อรา หรือยาฆ่าแมลง แต่สารเคมีทางอุตสาหกรรมหลายชนิดและองค์ประกอบที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติบางชนิดก็ถูกค้นพบว่าเป็นพิษต่อระบบต่อมไร้ท่อ ตัวอย่าง ได้แก่ บิสฟีนอล เอ (BPA), ไดออกซิน, ตะกั่ว, ปรอท, โพลีคลอริเนตเต็ดไบฟีนิล (PCB) และสไตรีน ผลิตภัณฑ์ดูแลร่างกายหลายชนิด เช่น โลชั่น น้ำหอม และแชมพู สารเคมี มีไกลคอลอีเทอร์ พาราเบน และพทาเลต ซึ่งเป็นสารเคมีที่แสดงให้เห็นว่าขัดขวางการทำงานของวิถีทางของฮอร์โมนในร่างกาย สารเคมี เช่น BPA และ phthalates มักใช้เป็น plasticizers และสามารถพบได้ในของใช้ในบ้านทุกวัน รวมถึงภาชนะพลาสติกสำหรับใส่อาหาร เสื้อกันฝน และม่านอาบน้ำ Polybrominated diphenyl ethers (PBDEs) ซึ่งเป็นสารประกอบฮาโลเจนสังเคราะห์ ถูกใช้เป็นสารหน่วงการติดไฟในผลิตภัณฑ์ต่างๆ รวมถึงอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ โฟม พลาสติก และสิ่งทอ