ห้าประเทศ ได้แก่ สหรัฐอเมริกา รัสเซีย (ทายาทของสหภาพโซเวียต) จีน สหราชอาณาจักร และฝรั่งเศส ใช้ระบบดังกล่าวในช่วงปลายศตวรรษที่ 20 แต่มีเพียงสองประเทศแรกเท่านั้นที่มีคลังแสงขีปนาวุธขนาดใหญ่พอที่จะต้องใช้ระบบอาวุธทางยุทธศาสตร์ของ ซับซ้อนมากในช่วงปลายศตวรรษที่ 20 ความรู้ทางตะวันตกเกี่ยวกับระบบอาวุธทางยุทธศาสตร์ของจีนมีจำกัด ทราบว่ามี IRBM อย่างน้อย 60 แห่งประจำการในภาคตะวันตกของจีน และทราบว่ามี ICBM อยู่จำนวนน้อย นอกจากนี้ จีนยังครอบครองขีปนาวุธประเภทยิงจากเรือดำน้ำ (SLBM) ฝรั่งเศสคงไว้ซึ่งระบบ ยุทธศาสตร์ สองระบบในปลายศตวรรษที่ 20 ลำหนึ่งถูกสร้างขึ้นโดยมี IRBM สองขั้นที่ใช้เชื้อเพลิงแข็งซึ่งมีหัวรบแสนสาหัส ส่วนอีกอันอิงจาก IRBM ที่ปล่อยโดยเรือดำน้ำซึ่งมีสามขั้นตอนที่เป็นเชื้อเพลิงแข็ง สหราชอาณาจักรดำเนินการระบบปล่อยเรือดำน้ำที่ติดตั้งขีปนาวุธ Polaris รุ่นเก่าของสหรัฐฯ