คาบสมุทรไอบีเรียมีบทบาทสำคัญในการฟื้นฟูประวัติศาสตร์ประชากรมนุษย์ ในฐานะที่เป็นจุดสิ้นสุดทางภูมิศาสตร์ทางตะวันตกเฉียงใต้ของยุโรป ในแง่หนึ่งถือเป็นที่หลบภัยในช่วงยุคน้ำแข็งสุดท้ายที่มีความผันผวนของอุณหภูมิอย่างรุนแรง ในอีกทางหนึ่ง มันอาจเป็นหนึ่งในจุดเริ่มต้นสำหรับการล่าอาณานิคมของยุโรปหลังจากน้ำแข็งถึงจุดสูงสุด แท้จริงแล้ว การศึกษาก่อนหน้านี้ได้รายงานเกี่ยวกับ มนุษย์ โปรไฟล์จีโนมของนักล่าสัตว์อายุ 13,000 ถึง 8,000 ปีจากคาบสมุทรไอบีเรีย และเป็นหลักฐานสำหรับการอยู่รอดและความต่อเนื่องของเชื้อสาย Palaeolithic ที่เก่ากว่ามากซึ่งถูกแทนที่ในส่วนอื่น ๆ ของยุโรปและเป็น ไม่สามารถตรวจจับได้อีกต่อไป