ความภูมิใจในความทุพพลภาพยังคงเป็นสิ่งที่หาได้ยาก โบการ์ตกล่าว ความพิการส่วนใหญ่เป็นสิ่งที่มองไม่เห็น และผู้คนต้องเลือกที่จะระบุตัวตนของพวกเขา หลายคนปกปิดความพิการเพื่อหลีกเลี่ยงการเลือกปฏิบัติ แต่การไม่ระบุตัวตนยังทำให้เกิดตราบาปว่า คนพิการ เป็นสิ่งที่ไม่พึงปรารถนา การพัฒนาความภาคภูมิใจในความพิการดูเหมือนจะลดการปกป้องความภาคภูมิใจในตนเองจากผลกระทบเชิงลบ ของการตีตรา มันเป็นการคุ้มครองที่มีคุณค่ามากสำหรับผู้พิการ ขั้นตอนต่อไปที่มีเหตุผลสำหรับการวิจัยคือการพัฒนาวิธีการแทรกแซงที่ออกแบบมาเพื่อเพิ่มความภาคภูมิใจในความพิการในหมู่คนพิการและในระดับนโยบาย โดยมีเป้าหมายเพื่อปรับปรุงความเป็นอยู่ที่ดีโดยรวมและลดความอัปยศ