โครงสร้างทางเคมีและคุณสมบัติของยาสลบบ่งชี้ว่าสามารถกำหนดเป้าหมายไปที่พลาสมาเมมเบรนได้ แต่กลไกที่แน่นอนยังคงเป็นปริศนามากว่า 100 ปี การศึกษาในปี 2020 แสดงให้เห็นว่ายาชาแบบสูดดม ( คลอโรฟอร์มและไอโซฟลูเรน) สามารถรบกวน การแปลของ ฟอสโฟไลเปส D2ไปยังแพลิพิด และนำไปสู่การผลิตกรดฟอสฟาทิดิกโมเลกุล ส่งสัญญาณ (PA) โมเลกุลที่ส่งสัญญาณจะนำไปสู่เหตุการณ์ต่างๆ และในที่สุดก็เปิดใช้งานช่อง K+ ที่เกี่ยวข้องกับ TWIK (TREK-1) แมลงวันผลไม้ ที่เป็นโมฆะของ PLD ได้รับการแสดงให้ต่อต้านการดมยาสลบ ผลลัพธ์ที่ได้สร้างเป้าหมายที่เป็นสื่อกลางสำหรับ ยาสลบ ชนิดสูดดม ก่อนทำหัตถการตามแผน วิสัญญีแพทย์จะตรวจสอบเวชระเบียน สัมภาษณ์ผู้ป่วย และทำการตรวจร่างกายเพื่อรับข้อมูลเกี่ยวกับประวัติทางการแพทย์และสภาพร่างกายในปัจจุบัน และเพื่อกำหนดแผนการให้ยาสลบที่เหมาะสม รวมถึงส่วนผสมของยาและปริมาณที่เป็นไปได้ จำเป็นสำหรับความสะดวกสบายและความปลอดภัยของผู้ป่วยในระหว่างขั้นตอน อาจจำเป็นต้องใช้อุปกรณ์ตรวจสอบที่ไม่บุกรุกและบุกรุกหลายชนิดเพื่อให้แน่ใจว่าขั้นตอนปลอดภัยและมีประสิทธิภาพ ปัจจัยสำคัญในการประเมินนี้คืออายุของผู้ป่วย เพศดัชนีมวลกายประวัติทางการแพทย์และศัลยกรรม ยาที่ใช้อยู่ ความสามารถในการออกกำลังกาย และเวลาอดอาหาร