การ จับกุมของชาวยุโรปกลายเป็นสาขาของ รัฐ ในยุโรปที่เรียกว่าอาณานิคม รัฐชาติ ที่กำลังเติบโตอย่างสเปนโปรตุเกสฝรั่งเศสบริเตนใหญ่และเนเธอร์แลนด์พยายามควบคุมการค้าผ่านภาษีศุลกากรและการค้าขาย (จากmercator lat .: พ่อค้า ) เป็นแนวทางแรกในการเป็นตัวกลางระหว่างความมั่งคั่งส่วนตัวและผลประโยชน์สาธารณะ การทำให้เป็นฆราวาสในยุโรปทำให้รัฐสามารถใช้ทรัพย์สินอันมหาศาลของโบสถ์เพื่อพัฒนาเมืองได้ อิทธิพลของขุนนางลดลง เลขาธิการแห่งรัฐ ด้าน เศรษฐกิจ คนแรกเริ่มทำงาน นายธนาคารเช่นAmschel Mayer Rothschild (1773–1855) เริ่มให้เงินสนับสนุนโครงการระดับ ชาติเช่น สงครามและโครงสร้างพื้นฐาน เศรษฐกิจนับจากนั้นมาหมายถึงเศรษฐกิจของประเทศในฐานะหัวข้อสำหรับกิจกรรมทางเศรษฐกิจของพลเมืองของรัฐ นักเศรษฐศาสตร์คนแรกในความหมายสมัยใหม่ที่แท้จริงของคำนี้คืออดัม สมิธ (1723–1790) ชาวสกอต ซึ่งได้รับแรงบันดาลใจบางส่วนจากแนวคิดเรื่องฟิสิกส์ปฏิกิริยาต่อการค้ามนุษย์ และอดัม มารี นักศึกษาเศรษฐศาสตร์รุ่นหลัง เขากำหนดองค์ประกอบของเศรษฐกิจของประเทศ: ผลิตภัณฑ์ถูกนำเสนอในราคาตามธรรมชาติ ซึ่ง เกิดจากการใช้การแข่งขัน - อุปสงค์และอุปทาน - และการแบ่งงาน เขายืนยันว่าแรงจูงใจพื้นฐานสำหรับการค้าเสรีคือผลประโยชน์ของมนุษย์เอง สิ่งที่เรียกว่าสมมุติฐานเกี่ยวกับผลประโยชน์ของตนเองกลายเป็นมานุษยวิทยาพื้นฐานทางเศรษฐศาสตร์ โทมัส มัลธัส (1766–1834) ได้โอนแนวคิดเรื่องอุปสงค์และอุปทานไปสู่ปัญหาประชากร ล้น