ความโน้มเอียงในการเข้าสังคมของเรานั้นมีอยู่ตลอดชีวิต โดดเด่นไม่แพ้กันในชีวิตของวัยรุ่นและผู้ใหญ่ การศึกษาเมื่อเร็วๆ นี้ระบุถึงความแตกต่างที่สำคัญในวิธีการสื่อสารของกลุ่มอายุต่างๆ ตลอดจนองค์ประกอบการสนทนาหนึ่งองค์ประกอบที่ยืนหยัดเหนือบททดสอบของเวลา นั่นคือ มิตรภาพ โดยเฉพาะความผูกพันระหว่างบุคคลที่ระบุว่าเป็นผู้หญิง

นำโดยอดีตนักวิจัยหลังปริญญาเอกของสถาบัน Beckman Institute Michelle Rodrigues และ Si On Yoon ทีมสหวิทยาการได้ประเมินว่าอายุและความคุ้นเคยของคู่สนทนาส่งผลต่อการสนทนาอย่างไร โดยทบทวนประสิทธิภาพโดยรวมของการโต้ตอบและการตอบสนองต่อความเครียดที่เกิดขึ้น

การศึกษาในหัวข้อ "เพื่อนมีไว้เพื่ออะไร ผลกระทบของมิตรภาพที่มีต่อประสิทธิภาพในการสื่อสารและการตอบสนองของคอร์ติซอลระหว่างการแก้ปัญหาร่วมกันในสตรีอายุน้อยและสูงอายุ" ตีพิมพ์ในวารสารสตรีและผู้สูงอายุในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2564

สมมติฐานสองข้อเป็นรากฐานของการศึกษาที่เน้นผู้หญิงเป็นหลัก ประการแรก สมมติฐานที่มีแนวโน้มและเป็นมิตร ซึ่งท้าทายการแบ่งขั้วแบบ "ต่อสู้หรือหนี" แบบผู้ชายดั้งเดิม

“ผู้หญิงได้พัฒนากลไกทางเลือกในการตอบสนองต่อความเครียด” โรดริเกส ซึ่งปัจจุบันเป็นผู้ช่วยศาสตราจารย์ในภาควิชาสังคมศาสตร์และวัฒนธรรมแห่งมหาวิทยาลัยมาร์แกตต์ กล่าว “เพื่อจัดการกับความเครียด ผู้หญิงสามารถผูกมิตรกับเพื่อนผู้หญิงได้”

ทีมงานยังได้ทดสอบสมมติฐานการคัดเลือกทางสังคมและอารมณ์ ซึ่งสันนิษฐานว่ามีการ "ตัดแต่งกิ่ง" ทางสังคมเมื่อมนุษย์มีอายุมากขึ้น และไล่ตามแวดวงเพื่อนที่มีคุณภาพสูงขึ้นและสนิทสนมมากขึ้น

การแนะนำอายุเป็นตัวแปรเป็นเรื่องแปลกใหม่ในสาขานี้และเกิดขึ้นจากการทำงานร่วมกันแบบสหวิทยาการของเบ็คแมน

“ฉันกำลังทำงานกับกลุ่มต่างๆ หลายกลุ่มในสาขาวิชาต่างๆ มากมาย โดยมาจากมุมมองของการศึกษาเรื่องมิตรภาพ แต่เคยทำวิจัยเกี่ยวกับเด็กผู้หญิงวัยรุ่นมาก่อนแล้ว แต่ไม่ใช่ผู้หญิงที่มีอายุมากกว่า” โรดริเกสกล่าว

เธอรวมพลังกับซี ออน ยุน-เบ็คแมน-หลังปริญญาเอก ซึ่งกำลังศึกษากลไกการรู้คิดของการสนทนาตามธรรมชาติตลอดช่วงอายุขัย รวมทั้งผู้ใหญ่ที่อายุน้อยกว่าและสูงวัยที่มีสุขภาพดี

“โครงการวิจัยของฉันมุ่งเน้นไปที่การวัดทางภาษาในการปฏิสัมพันธ์ทางสังคม และฉันดีใจที่ได้ร่วมงานกับดร. โรดริเกสเพื่อพัฒนาวิธีการบูรณาการรวมทั้งการประมวลผลภาษาและการวัดทางสรีรวิทยาเพื่อศึกษาปฏิสัมพันธ์ทางสังคม” ยุนซึ่งปัจจุบันเป็นผู้ช่วยศาสตราจารย์กล่าว ในภาควิชาวิทยาการสื่อสารและความผิดปกติที่มหาวิทยาลัยไอโอวา

ทีมสหวิทยาการได้รวมทฤษฎีทั้งสองเป็นคำถามเดียว: ในช่วงอายุขัยของผู้หญิง แนวโน้มที่จะ "ดูแลและเป็นมิตร" ตลอดจนการเลือกทางสังคมสะท้อนให้เห็นในการสื่อสารของพวกเขาอย่างไร

พวกเขาทดสอบกลุ่มผู้หญิง 32 คน: "ผู้ใหญ่" 16 คน อายุ 62-79 ปี และ 16 คน "อายุน้อยกว่า" อายุ 18-25 ปี ผู้เข้าร่วมแต่ละคนจับคู่กับเพื่อน (คู่สนทนา "คุ้นเคย") หรือคนแปลกหน้า ("ไม่คุ้นเคย")

การเป็นหุ้นส่วนได้รับความท้าทายในการสนทนาหลายครั้ง โดยผู้เข้าร่วมแนะนำให้คู่ของเธอจัดชุดของแทนแกรมตามลำดับที่มีแต่อดีตเท่านั้นที่มองเห็น จับ? รูปร่างแต่ละรูปเป็นนามธรรม ลักษณะที่ปรากฏนั้นยากจะอธิบาย

"คุณสามารถมองไปที่ [tangram] และพูดว่า "นี่ดูเหมือนสุนัข" หรือคุณอาจพูดว่า "นี่ดูเหมือนสามเหลี่ยม มีป้ายหยุด และล้อจักรยาน"" โรดริเกสกล่าว

แบบฝึกหัดนี้ช่วยวัดประสิทธิภาพของการสนทนาแต่ละครั้ง: คู่ค้าที่ได้รับการจัดเรียงแทนแกรมที่ต้องการด้วยคำที่น้อยกว่าจะถือว่ามีประสิทธิภาพมากกว่า และคู่ที่ต้องการคำมากขึ้นเพื่อทำงานให้เสร็จสิ้นถือว่ามีประสิทธิภาพน้อยกว่า

นักวิจัยพบว่าในขณะที่คู่ที่อายุน้อยกว่าสื่อสารกับคู่ค้าที่คุ้นเคยได้อย่างมีประสิทธิภาพมากกว่าคู่ที่แก่กว่า พวกเขาสื่อสารกับคู่ค้าที่ไม่คุ้นเคยได้อย่างมีประสิทธิภาพน้อยลง อีกทางหนึ่งคือ ผู้สูงวัยแสดงความคล่องแคล่วในการสนทนา ถ่ายทอด tangrams นามธรรมให้เพื่อนและคนแปลกหน้าได้อย่างรวดเร็ว

“งานสื่อสารเชิงอ้างอิงเช่นนี้ต้องให้คุณดูว่าอีกฝ่ายมาจากไหน ดูเหมือนว่าคนหนุ่มสาวจะลังเลเล็กน้อยที่จะพยายามทำอย่างนั้น ในขณะที่ผู้สูงอายุมีเวลาทำอย่างนั้นกับคนแปลกหน้าได้ง่ายขึ้น” โรดริเกส กล่าว

สิ่งนี้ไม่ได้คาดการณ์ตามสมมติฐานการคัดเลือกทางสังคมและอารมณ์ ซึ่งคาดว่าจะมีความสัมพันธ์ระหว่างอายุกับความโดดเดี่ยวทางสังคม

“แม้ว่าผู้สูงอายุเลือกที่จะใช้เวลากับคนที่สำคัญต่อพวกเขามากขึ้น แต่ก็ชัดเจนว่าพวกเขามีทักษะทางสังคมในการโต้ตอบกับคนที่ไม่คุ้นเคยหากพวกเขาเลือกและเมื่อใด” โรดริเกสกล่าว

ทีมงานของ Rodrigues ยังวัดค่าคอร์ติซอลในน้ำลายเพื่อหาปริมาณและเปรียบเทียบระดับความเครียดของผู้เข้าร่วมตลอดกระบวนการทดสอบ

“เมื่อคุณประสบกับความเครียด หากคุณมีระบบตอบสนองต่อความเครียดที่ทำงานตามที่ควร ผลลัพธ์ที่ได้คือปริมาณคอร์ติซอลที่เพิ่มขึ้น ซึ่งเป็นฮอร์โมนความเครียดหลักของเรา ซึ่งจะบอกให้ร่างกายปล่อยกลูโคสเข้าสู่กระแสเลือดของเรา” เธอกล่าว "นั่นสะท้อนให้เห็นในน้ำลายของเราประมาณ 15 ถึง 20 นาทีหลังจากที่เราได้สัมผัสกับมัน หากเราเห็นการเพิ่มขึ้นของคอร์ติซอลน้ำลายจากระดับพื้นฐานของแต่ละคน แสดงว่าพวกเขามีความเครียดมากกว่าที่เป็นอยู่ในช่วงเวลาของการวัดก่อนหน้านี้"

ในกลุ่มอายุทั้งสองกลุ่มนั้น ผู้ที่ทำงานกับคู่รักที่คุ้นเคยมีระดับคอร์ติซอลต่ำกว่าผู้ที่ทำงานกับคู่นอนที่ไม่คุ้นเคยอย่างสม่ำเสมอ

“งานวิจัยจำนวนมากเกี่ยวกับสมมติฐานที่มีแนวโน้มและเป็นเพื่อนกันนั้นมุ่งเน้นไปที่หญิงสาวเท่านั้น ดังนั้นจึงเป็นเรื่องดีที่มีผลลัพธ์ที่ดึงสิ่งนั้นออกมาสู่บั้นปลายของชีวิต เราจะเห็นได้ว่ามิตรภาพนั้นมีผลเช่นเดียวกันตลอดอายุขัย . คู่ค้าที่คุ้นเคยและมิตรภาพช่วยคลายเครียดและนั่นก็รักษาไว้ตามอายุ” โรดริเกสกล่าวjokergame สล็อตออนไลน์