งานวิจัยซึ่งตีพิมพ์ในวารสาร เมื่อวันที่ 21 กันยายน เป็นครั้งแรกที่แสดงให้เห็นว่าการนอนหลับเปลี่ยนแปลงโครงสร้างของ DNA ภายในเซลล์ต้นกำเนิดภูมิคุ้มกันที่ผลิตเซลล์เม็ดเลือดขาว หรือที่เรียกว่าเซลล์ภูมิคุ้มกัน และสิ่งนี้อาจใช้เวลานาน  ส่งผลกระทบยาวนานต่อการอักเสบและนำไปสู่โรคอักเสบ เซลล์ภูมิคุ้มกันต่อสู้กับการติดเชื้อ แต่ถ้าจำนวนเซลล์เหล่านี้สูงเกินไป พวกมันจะทำปฏิกิริยามากเกินไปและทำให้เกิดการอักเสบ การศึกษายังเป็นครั้งแรกที่แสดงให้เห็นว่า การนอน ให้ทันไม่ได้ทำให้ผลของการรบกวนการนอนกลับคืน การศึกษานี้เริ่มระบุกลไกทางชีววิทยาที่เชื่อมโยงการนอนหลับกับสุขภาพภูมิคุ้มกันในระยะยาว แสดงให้เห็นว่าในมนุษย์และหนู การนอนหลับที่ถูกรบกวนมีอิทธิพลอย่างลึกซึ้งต่อการเขียนโปรแกรมของเซลล์ภูมิคุ้มกันและอัตราการผลิตเซลล์เหล่านี้ ทำให้พวกเขา สูญเสียผลในการป้องกันและทำให้การติดเชื้อแย่ลง